Osada to druga samodzielnie napisana przez Camillę Sten książka – poza swoim debiutem miała jeszcze na koncie tylko książki, które napisała razem ze swoją matką – poczytną autorką kryminałów. Jak wypada druga samodzielna książka w dorobku autorki?

Opuszczona w tajemniczych okolicznościach, niewielka, zapomniana już prawie przez wszystkich dawna osada górnicza, grupa osób, które pragną nakręcić film z pobytu w niej… Brzmi smakowicie? A to tylko początek!

Młoda dokumentalistka, Alice – główna bohaterka powieści – słyszała tylko od babci na temat opuszczonej osady – miejsca, w którym w tajemniczych okolicznościach zaginęli wszyscy mieszkańcy, w tym jej siostra i rodzice. Teraz wraz z resztą ekipy filmowców ma spędzić tam pięć dni, kręcąc dokument o tym tajemniczym miejscu.

Gęsta, klaustrofobiczna atmosfera małej osady, zrujnowane domostwa i tajemnicza historia z przeszłości – dotycząca jedynego odnalezionego mieszkańca – płaczącego noworodka – kładzie się cieniem na życiu wszystkich zainteresowanych dokumentem.

Poza historią, która toczy się we współczesności, możemy też śledzić historię z przeszłości – o pogłębiającej się biedzie, problemach z bezrobociem, gdy jedyne źródło utrzymania mieszkańców chyli się ku upadkowi i ostatecznie upada, o poczuciu beznadziei i strachu.

Młodzi dokumentaliści próbują rozwikłać zagadkę zniknięcia wszystkich mieszkańców, a przy tym sami muszą przeżyć i stoczyć nierówną walkę o przetrwanie w tej nieprzyjaznej głuszy.

Doskonale oddany klimat dawnych czasów, przytłaczająca pustka i niepokojąca atmosfera wprost wylewają się z kolejnych kart książki. Trudno się od niej oderwać, gdy każda strona sprawia, że wątpliwości jest coraz więcej i więcej, a odpowiedzi tylko majaczą na horyzoncie. Camilla Sten to niekwestionowana mistrzyni budowania napięcia.