Charlie – Stephen Chbosky

by Mroczny.pl 7 lat ago

written by Mroczny.pl 7 lat ago 18 komentarzy

Charlie to bardzo niezwykła i wyjątkowa opowieść, a raczej list. Sam bohater przez cały czas pisze do nas listy opisując swoje życie, sytuacje czy konkretne chwile. Pozwala nam zapoznać się z jego przemyśleniami, troskami czy zmartwieniami dnia codziennego. Mamy możliwość poznania go dogłębnie i spróbowania zrozumienia jego toku myślenia.

Spis treści

Problem z wiekiem

Pierwszy swój list pisze do nas 25 sierpnia 1991 roku, kiedy następnego dnia ma pójść do liceum. Zdradza nam czemu do nas pisze, o swoim przyjacielu, który popełnił samobójstwo, kilka słów o wcześniejszej szkole i rodzinie.

Przez cały czas, gdy do nas pisze miałam w głowie wyobrażenie 12latka. Na początku wprawdzie pisał o liceum, ale jego sposób pisania, rozumowania sytuacji oraz relacji międzyludzkich, opisywania zdarzeń czy zachowanie przy innych osobach wskazywały bardziej na nastolatka, który zaczyna poznawać świat. Dopiero w momencie, gdy czytam, że zdaje egzamin na prawo jazdy, uświadamiam sobie, że ma 16 lat (to chyba jest minimalny wiek w USA by móc podejść do testu). Nie jest to dziecko tylko nastolatek osoba, która zaraz będzie dorosła osoba, która ma prawo już do podejmowania decyzji, która może zostać ojcem. Czułam, że z Charliem coś jest nie tak; albo autorka opisała go w wyjątkowo dziecinny sposób albo Charlie ma jakiś problem…

źródło: zdjęcie własne

Początek i koniec

Przez cały czas czytania powieści miałam wrażenie, że czegoś mi brakuje. By książka opowiadająca o czyimś życiu mogła w ogóle być dobra, powinna mieć wstęp, środek oraz zakończenie. Tutaj miałam wrażenie, że tego rozwinięcia mi brakuje; jakby ktoś je napisał, ale potem wyrwał i wyrzucił do kosza. Mimo to ciąg fabularny został zachowany.

Ten sposób pisania wpłynął znacznie na postrzeganie przeze mnie postaci Charliego. Widziałam go dokładnie tak jak on siebie opisywał, pomijając fakty, o których chciał zapomnieć, których jego umysł nie chciał pokazać nawet jemu… Mimo to cały czas czytałam książkę, strona 10, 58, 138 a ja wciąż nie rozumiałam o co chodzi. Nigdy nie spotkałam się z powieścią, która nie ma morału, która nie porusza żadnego tematu, która opowiada po prostu o życiu nastolatka w tak specyficzny sposób. Dopiero gdy przeczytałam jedno zdanie, kilkanaście stron przed końcem, każde słowo Charliego, zachowanie oraz uczucie nabrało sensu. To właśnie ta informacja była tym rozwinięciem, którego mi brakowało, które scaliło całą historię nadając sens i problem powieści.

W dalszej części mogą pojawić się spoilery.

źródło: zdjęcie własne

Charlie

Prócz tego, że z początku miałam problem z pamiętam, iż Charlie ma 15-16 lat, kolejną kwestią były jego uczucia. W wielu sytuacjach nasz bohater nie do końca wiedział, jak ma się zachować bądź co powinien czuć, wielokrotnie stawał się obojętny na sytuację. I to nie była kwestia nowego doświadczenia, a raczej problemu z wyrażaniem samego siebie… Charlie przez doświadczenia w dzieciństwie, przez „problemy w domu” stał się emocjonalnym kaleką. Te zdarzenia wpłynęły bardzo na jakiego rozwój emocjonalny, zachowanie względem rówieśników oraz innych ludzi. Jego umysł starał się wyprzeć je z pamięci i Charlie przypomniał je sobie dopiero we śnie.

Charlie mimo kalectwa emocjonalnego był bardzo inteligentny (co zauważył jego nauczyciel i starał rozwijać się w nim tę cechę). Po uzmysłowieniu sobie całej prawdy, oddzielił uczucia od rozumu i stara się przemyśleć całą sytuację. Mimo, że skrzywdziła go bliska mu osoba, nie chciał jej/go o nic oskarżać. Wiedział, że na jego ukształtowanie miało wpływ wiele czynników, a nie tylko jedna osoba. Wykazał się tutaj bardzo dużą dojrzałością oraz zrozumieniem. Jak sam Charlie napisał:

„Z tego wniosek, że jesteśmy tacy, jacy jesteśmy z wielu powodów. Być może nigdy nie odkryjemy większości z nich. Ale nawet jeśli nie mamy wpływu na to, skąd pochodzimy, do nas należy wybór, w którą pójdziemy stronę. Możemy jednak podejmować różne działania i starać się czerpać z tego zadowolenie.”

Tą powieść czy zbiór listów uważam za bardzo udaną i ciekawą lekturę. Jest napisana w nietypowy sposób, ale postać Charliego to jedna z wielu osób na świecie która boryka się z problemami. Wielokrotnie nasz umysł próbuje wyprzeć z niego traumatyczne przeżycia pozostawiając pewną pustkę i niezrozumienie. Być może brak rozwinięcia to odzwierciedlenie zachowania takich osób? Nie do końca rozumiemy ich postępowanie, brakuje nam pewnych informacji by je zrozumieć, do momentu wypowiedzenia nam jednego zdania, ich tajemnicy które po latach do nich wróciło…

Prócz wartościowej treści, ciekawie napisanych postaci oraz relacji między nimi, z listach znajdziemy szereg ciekawych cytatów.

Ocena: 4/6

„Gotów jestem umrzeć dla Ciebie, ale nie będę dla Ciebie żył.
Każdy człowiek musi żyć sam dla siebie, a dopiero potem podejmuje decyzję, by dzielić życie z innymi.”

„Myślę, że jeśli kiedykolwiek będę miał dzieci, to gdy będą smutne, nie będę opowiadał im o głodzie w Chinach czy tym podobnych rzeczach, bo to nie zmieni faktu, że są smutne. Bo nawet jeśli komuś jest o wiele gorzej niż Tobie, ty nadal masz to coś, co masz – dobrego albo złego.”

źródło: zdjęcie własne

Film

Książka została „sfilmowana” przez producentów sagi Zmierzch. W najbliższym czasie mam nadzieję ją obejrzeć, gdyż pojawiła się na platformie Netflix. Mam nadzieję, że nie zniszczy ona mojego obrazu powieści, do której mam bardzo duży szacunek.

Film „Charlie” to również pierwsza główna rola Emmy Watson po skończonych zdjęciach do Harry’ego Pottera. Partnerował jej Logan Lerman i Ezra Miller.

Charlie – Stephen Chbosky

Problem z wiekiem

Początek i koniec

Charlie

Film

You may also like

Subscribe